مهدِ دل های پریشان کـرده ای ، کورَنگ را
زلف افشاندیُّ و حيران کرده ای، کورَنگ را
ای لبت شیرین تــر از ، انگـورِ نابِ سادِلَــج
قبله گاهِ ميگساران کـــرده ای ، کـورَنگ را
تا که مَهْ سر بــركشد ، از قلِّه های قُلْیْ آباد
وعده گاهِ ماه رويـان كـرده ای ، كـورَنگ را
چشم هایت مست کرده ، شاعران کهنه کار
تك نوشتِ كهنـه كاران كرده ای ، کورَنگ را
نام تـو دیبـاچهٔ عشق است ، در بیتِ غـزل
مثلِ بحری بحرِ خوبان ، کرده ای کورنگ را
بی تومن درمانـدهٔ مهرم به كــویت مهربان
آرزویِ مهرْبـانــان کـرده ای ، کــورنگ را
خنده ات چون خوشهٔ ، زرّيـنِ گنـدم زارها
سرزميـنِ زر فروشان ، کــرده ای کورنگ را
تکنوازی می کنی، همچون غـزالِ یک غزل
همچو وامق شعرباران کـرده ای، کورَنگ را
. "وامق كبودْراهنگی"
#کورنگ
#مهر#وامق_کبودراهنگی#علیرضامختاری
,، ,ای ,کورَنگ ,کورنگ ,کرده , ,ای ، ,، کورَنگ ,ای، کورَنگ ,ای کورنگ
درباره این سایت